“Bütün uyuyanları uyandırmak için bir tek uyanık yeter.”
Anlatılan tüm o sevda dolu mektuplar... Milena'yı dillere pelesenk eden Kafka, Frida'nın Diego Rivera'sı, Leyla'sına güneş olmak isteyen Ahmed, Nazım'ın aldattığı Piraye'si… Mektuplarınız elbette, en azından birinizi avutmuştur... Peki ya Mustafa Kemal'e yazılan bu mektup kimi avutmuştur? Defalarca sürgün edilen bir yaşam... Demokrasi ve laiklik şiarıyla avazı çıktığı kadar bağıran bir Cumhuriyet ve kendi şiarıyla ters düşüp idama mahkum ettiği bir şahsiyet: Mîr Celadet Alî Bedîrxan. “Bütün uyuyanları uyandırmak için bir tek uyanık yeter.” derdi Malcolm. Cumhuriyet uyutmaya yetmedi Celadet'i. Bihaber değildir süregelen, sürmekte olan ve sürecek olan haksız tavırdan. Dedesi Mîr Bedîrxan'ın azmini ruhunda bulan Celadet'in kalemi kılıçtan keskindir. Mustafa Kemal'e "karşı nutuk" niteliğinde olan bu mektup, en temel mesajını veriyordu “Deniz içilmekle bitmeyecek.” Doğu-Batı filolojilerinde neredeyse ermiş sıfatında olan üstat, ana